"Iedern hep tog uh bakkie"
doceerde Tedje van Es al, en ook fietsers kunnen zo meer volume of gewicht
mee slepen dan je met goed fatsoen aan het rijwiel zelf kunt hangen. Vooral
bij volgeveerde mountainbikes waar je maar moeilijk een drager aanschroeft
(behalve dan een OMM) , bij tandems
met maar één bagagedrager per persoon of in de situatie dat
je ook nog kleine kinderen mee wil slepen is een aanhanger een logische
keuze. Uiteraard heeft een aanhanger zo zijn voors en zijn tegens:
Voor:
Aanhangers zijn er in een- en tweewielige uitvoering. Eenwielers vallen van nature om, en moeten dus 'draaistijf' aan de fiets worden bevestigd, terwijl de koppeling wel hobbels en bochten moet kunnen verwerken. De meest gebruikelijke oplossing is om de aanhanger aan de uiteinden van de achteras te bevestigen (bv BOB) of met een lange stang aan de zadelpen te klemmen. (Pac Dog ea) Een hoge trekstang richting zadelpen 'veegt' over de bagagedrager, en is dus niet te combineren met een kinderzitje oid. Sommige Full Suspension mountainbike frames hebben een los aangeschroefd hulpframe met zadelpen en daar zou ik ook niet direct een kar aan vast willen maken. Een nadeel van eenwielers met een hoge trekstang is bovendien de beperkte afmeting van de koppeling. Een heel klein beetje speling op een koppeling vertaalt zich al in veel zwiep van de aanhanger. De koppeling moet dus solide uitgevoerd zijn, en niet op het zachte aluminium van de zadelpen draaien, maar op zijn eigen lagerbus. Aanhangers die aan of dicht bij de achteras worden bevestigd, worden geleverd door oa Koolstop en BOB. De BOB is te combineren met willekeurige uitvalassen en zelfs versnellingsnaven met schroefdraad, de Wildebeast kent een bevestiging tussen staande en liggende achtervork. Hobbels in de weg worden opgevangen door het draaipunt bij de wielas, voor het bochtenwerk zit er een vertikaal draaipunt achter het wiel. De trekbeugel om het wiel kan bij steile afritten eventueel in contact komen met een tasafhouder van de bagagedrager, iets om voor de koop op te letten. Gooi je veel lading in de aanhanger, dan krijgt het achterwiel het flink voor zijn kiezen. Vooral bij racefietsen vinden de spaken het niet leuk dat de wringende kar het wiel extra zijdelings belast. Hoe slapper het wiel en het frame det te meer problemen je kunt verwachten. Als je de kar loskoppelt is het enkele wiel niet handig, de kar valt om. Eenwieler-aanhangers zijn bovendien vrij lang, omdat het achterwieltje (meestal 305mm =16") nog weer 40 cm achter de bagage uitsteekt. Tweewielige aanhangers zijn korter, maar breder dan de eenwielers en rijden op een ander stuk asfalt dan het trekkende voertuig. Bovendien kunnen ze kantelen. Buiten gebaande paden lijken ze me hierdoor minder geschikt, hoewel de wieldiameter vaak weer groter is (minstens 406mm=20"). Een op tochten bruikbare variant van dit type aanhanger zijn de Vitelli Camping of de Radical Cyclone. Tweewielige aanhangers worden in principe bevestigd met een gebogen dissel (om in rechterbochten om het achterwiel te komen) en een koppeling aan de linker staande en liggende achtervorken. Hierdoor zal montage op veel geveerde fietsen problemen kunnen opleveren. Een goede koppeling die zich in de praktijk ook met kinderaanhangers bewezen heeft is de Weber. Wielen zijn bij de meeste aanhangers de sluitpost op de begroting. Meestal loont het de moeite alle spaken te spannen, een echt velglint te monteren en de Chinese hobbelband een nieuw leven als frisbee te geven (Een Primo slick heeft wel een lage rolweerstand). Op aanhangers tref je bovendien vaak een autoventiel aan, waardoor in veel gevallen afhankelijk van de pomp een adapter noodzakelijk is. Eenwielers
BOB Yak Een zeer populaire Amerikaans/Taiwanese eenwielaanhanger. Deze wordt over de adapters op de achteras gehaakt en met haarspeldveren of een fantasievol gebogen stuk ijzerdraad geborgd (reserve exemplaren meenemen!) De constructie is uit stalen buis met een gaasbodem, en het gewicht is ca 5.5 kg. De advocaten hebben een hele dikke handleiding geschreven, maar vergeten te vermelden dat de bijgeleverde bagagespin prima geschikt is om een oog kwijt te raken! Als optie is een grote weekendtas leverbaar. Er is nu ook een variant met vering (Ibex) BOB Coz. Een variatie op bovenstaand thema, maar nu met een grote 50 liter plastic kist waar alle uitstekende onderdelen eventueel inpassen. Meer gedacht voor boodschappen doen, gewicht is ca 9 kg, en de holle klankkast zal wel flink herrie maken. Weber
Monoporter
Koolstop
Wilderbeast
Extrawheel
Tweewielers
Vitelli Camping Al jaren in productie, en een serieus Zwitsers produkt, en dus ook niet goedkoop. De kar bestaat uit een ovaal buisframe waar een spantenbodem in is gehangen. Een grote tas is als extra leverbaar. De dissel die normaal links bij de achteras wordt aangekoppeld kan 90 graden gedraaid worden, om er een handkar van te maken. Radical
Cyclone
(alle dimensies etc onder
voorbehoud)
http://zweipluszwei.de/
|